• maść kara
nazwa wywodzi się od tureckiego - kara - słowo to oznacza czarny kolor, więc czarnego konia zaczęto nazywać karym, karoszem, karuskiem, ale także wronym i kruczym.
• maść gniada
pochodzi od słowackiego słowa hnédy, które oznacza brązowy, brunatny - konia o takiej sierści zwano też gniadoszem, zgniadym.
• maść dereszowata
określenie pochodzi od węgierskiego słowa deres, czyli siwiejący, mający siwe włosy - deresz, koń mający mieszaninę maścistych i białych włosów, zwany był także pleśniawym, gdyż wyglądał jak pokryty nalotem pleśni.
• maść bułana
pochodzi z języka tatarskiego, w którym wyraz bułan oznacza łosia - koń maści płowej / łosiej - konia przypominającego kolorem łosia nazywano więc bułankiem.
• maść kasztanowata
konia, którego kolor sierści przypomina drewno kasztanowca, popularnie zwie się kasztanem, kasztankiem.
Kasztana o rudym lub rdzawoczerwonym zabarwieniu do dziś często nazywa się cisawym - ze względu na podobieństwo do koloru drewna cisu.
Ciemnobrązowy odcień maści kasztanowatej określa się mianem wątrobianej.
• maść myszata
koń o szarej sierści, podobnej do koloru myszy.
• maść jelenia
płowy koń, którego kolor przypomina sierść jelenia.
• maść srokata
inaczej srokacz, koń w czarno-białe łaty wyglądający jak sroka. Dawniej łaciatego konia nazywano też pstrym, pstrokatym, krasym.
Konia, który ma inne niż czarne łaty określa się dodając do słowa srokaty kolor maści np. gniadosrokaty, kasztanowatosrokaty.
• maść izabelowata
koń o żółtawej sierści, nazwany na cześć hiszpańskiej królowej Izabelli, która według legendy postanowiła nie zmieniać bielizny do czasu powrotu męża z wojny.
Maść taką nazywano też masłowatą - bo podobna do koloru masła.
• maść palomino
odcień izabelowatej - koń o złocistej sierści i srebrzystej grzywie. Największa populyzatorka tej maści, królowa Izabella, podarowała kilka tak umaszczonych koni hrabiemu Palomino, a ten nazwał je swoim imieniem. Druga wersja mówi o słodkich, złocistych winogronach palomino, do których koloru sierść tych koni jest podobna.
• maść siwa
koń, który z wiekiem siwieje, bieleje, nazywany zwykle siwkiem. Ze względu na różne ubarwienie zależne od stopnia wysiwienia i maści wyjściowej, istnieje wiele określeń opisujących tą maść: szpakowata, szpak miodowy, szpak różany, dropiata, mlecznosiwa.
• maść jabłkowita
wbrew pozorom nie chodzi tu o kolor lecz o wzór na sierści, ciemniejsza sierść tworzy „kółka” dookoła jaśniejszej tzw. „jabłka”. Najczęściej wzór ten można zaobserwować na maści siwej, ale także na innych np. srebrnej, kasztanowatej, gniadej, izabelowatej.
Dawniej do nazwania różnych maści lub odcieni używano również określeń takich jak wilczata, sobolowa, żelazna.
Dziś raczej nie są używane.
Niektóre nazwy maści jak kremowa, perłowa, szampańska powstały dość niedawno (podobnie jak same maści) i odnoszą się do koloru, jaki przypomina sierść konia.
nazwa wywodzi się od tureckiego - kara - słowo to oznacza czarny kolor, więc czarnego konia zaczęto nazywać karym, karoszem, karuskiem, ale także wronym i kruczym.
• maść gniada
pochodzi od słowackiego słowa hnédy, które oznacza brązowy, brunatny - konia o takiej sierści zwano też gniadoszem, zgniadym.
• maść dereszowata
określenie pochodzi od węgierskiego słowa deres, czyli siwiejący, mający siwe włosy - deresz, koń mający mieszaninę maścistych i białych włosów, zwany był także pleśniawym, gdyż wyglądał jak pokryty nalotem pleśni.
• maść bułana
pochodzi z języka tatarskiego, w którym wyraz bułan oznacza łosia - koń maści płowej / łosiej - konia przypominającego kolorem łosia nazywano więc bułankiem.
• maść kasztanowata
konia, którego kolor sierści przypomina drewno kasztanowca, popularnie zwie się kasztanem, kasztankiem.
Kasztana o rudym lub rdzawoczerwonym zabarwieniu do dziś często nazywa się cisawym - ze względu na podobieństwo do koloru drewna cisu.
Ciemnobrązowy odcień maści kasztanowatej określa się mianem wątrobianej.
• maść myszata
koń o szarej sierści, podobnej do koloru myszy.
• maść jelenia
płowy koń, którego kolor przypomina sierść jelenia.
• maść srokata
inaczej srokacz, koń w czarno-białe łaty wyglądający jak sroka. Dawniej łaciatego konia nazywano też pstrym, pstrokatym, krasym.
Konia, który ma inne niż czarne łaty określa się dodając do słowa srokaty kolor maści np. gniadosrokaty, kasztanowatosrokaty.
• maść izabelowata
koń o żółtawej sierści, nazwany na cześć hiszpańskiej królowej Izabelli, która według legendy postanowiła nie zmieniać bielizny do czasu powrotu męża z wojny.
Maść taką nazywano też masłowatą - bo podobna do koloru masła.
• maść palomino
odcień izabelowatej - koń o złocistej sierści i srebrzystej grzywie. Największa populyzatorka tej maści, królowa Izabella, podarowała kilka tak umaszczonych koni hrabiemu Palomino, a ten nazwał je swoim imieniem. Druga wersja mówi o słodkich, złocistych winogronach palomino, do których koloru sierść tych koni jest podobna.
• maść siwa
koń, który z wiekiem siwieje, bieleje, nazywany zwykle siwkiem. Ze względu na różne ubarwienie zależne od stopnia wysiwienia i maści wyjściowej, istnieje wiele określeń opisujących tą maść: szpakowata, szpak miodowy, szpak różany, dropiata, mlecznosiwa.
• maść jabłkowita
wbrew pozorom nie chodzi tu o kolor lecz o wzór na sierści, ciemniejsza sierść tworzy „kółka” dookoła jaśniejszej tzw. „jabłka”. Najczęściej wzór ten można zaobserwować na maści siwej, ale także na innych np. srebrnej, kasztanowatej, gniadej, izabelowatej.
Dziś raczej nie są używane.
Niektóre nazwy maści jak kremowa, perłowa, szampańska powstały dość niedawno (podobnie jak same maści) i odnoszą się do koloru, jaki przypomina sierść konia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz